کشف جدید دانشمندان در زمینه بهبود شنوایی/ سلول های حیاتی گوش دوباره رشد میکنند
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۰۵۸۳۸
به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از ساینس دیلی، شایعترین علت کاهش شنوایی، پیشرونده است زیرا سلولهای مویی (سلولهای اولیه برای تشخیص امواج صوتی) در صورت آسیب یا از دست رفتن امکان بازسازی ندارند. اکنون محققان به شناسایی مکانیسم هایی نزدیک شدند که شاید این نوع بازسازی را در پستانداران ترویج کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
افرادی که به طور مکرر در معرض صداهای بلند قرار گرفته اند، مانند پرسنل نظامی، کارگران ساختمانی و نوازندگان، بیشتر در معرض خطر این نوع کم شنوایی هستند. اما این مشکل ممکن است در طول زمان برای هر کسی اتفاق بیفتد.
از سوی دیگر، پرندگان و ماهیها میتوانند این سلولها را بازسازی کنند و اکنون محققان مؤسسه علوم اعصاب دل مونته به شناسایی مکانیسمهایی نزدیک میشوند که ممکن است این نوع بازسازی را در پستانداران تقویت کند.
پاتریشیا وایت استاد علوم اعصاب و گوش و حلق و بینی در مرکز پزشکی دانشگاه روچستر گفت: ما از تحقیقات قبلی خود دریافتیم که بیان یک ژن رشد، به نام ERBB2، قادر به فعال کردن رشد سلول های مویی جدید (در پستانداران) بود؛ اما به طور کامل دلیل آن را درک نکردیم. مطالعه سال 2018 نشان داد که فعال کردن مسیر ژن رشد ERBB2 باعث ایجاد یک سری رویدادهای سلولی آبشاری می شود که توسط آن سلول های پشتیبان حلزون شروع به تکثیر و فعال کردن سایر سلول های بنیادی همسایه برای تبدیل شدن به سلول های مویی حسی جدید می کنند.
حال مطالعه جدید نشان می دهد که چگونه این فعال سازی اتفاق می افتد و پیشرفت قابل توجهی به سمت هدف نهایی تولید سلول های مویی حلزون جدید در پستانداران ارائه می دهد.
محققان با استفاده از توالی یابی RNA تک سلولی در موش، سلول های دارای ژن رشد بیش از حد فعال (سیگنالینگ ERBB2) را با سلول های مشابهی که فاقد چنین سیگنالی بودند، مقایسه کردند. آنها دریافتند که ژن رشد (ERBB2 ) با شروع بیان چندین پروتئین از جمله SPP1، پروتئینی که از طریق گیرنده CD44 (در سلول های پشتیبان حلزون وجود دارد) سیگنال منتشر می کند. این افزایش در پاسخ سلولی باعث افزایش میتوز در سلولهای پشتیبان شد که رویدادی کلیدی برای بازسازی است.
محققان اعلام کردند: زمانی که ما این فرآیند را در موش های بالغ بررسی کردیم، توانستیم نشان دهیم که بیان ERBB2 باعث بیان پروتئین SPP1 می شود که برای فعال کردن CD44 و رشد سلول های مویی جدید ضروری است. این کشف روشن کرده است که بازسازی فقط به مراحل اولیه توسعه محدود نمی شود. ما معتقدیم که می توانیم از این یافته ها برای تحریک بازسازی در بزرگسالان استفاده کنیم.
وایت گفت: ما قصد داریم این پدیده را بررسی و مشخص کنیم که آیا می تواند عملکرد شنوایی را در پستانداران پس از آسیب بهبود بخشد یا خیر.
در سال 2012، تیم تحقیقاتی توانست از مولکول های کوچک برای تبدیل سلول های پیش ساز به هزاران سلول مویی در آزمایشگاه استفاده کند. ژیش از آن هیچکس چنین تعداد سلول مویی تولید نکرده بود.
سمعک ها به بیمارانی که از کم شنوایی رنج می برند کمک می کند تا در گفت وگوها شرکت کنند و دنیای اطراف خود را بشنوند؛ اما برخی از افراد مایل به استفاده از آن ها نیستند. در حالت هایی که کم شنوایی شدید است می توان از کاشت حلزون استفاده کرد تا اطمینان حاصل شود که بیشترین اطلاعات شنوایی ممکن را دریافت خواهد شد. شنوایی حس بسیار مهمی است و یافته های جدید می تواند اعتماد به نفس افراد کم شنوا را بالا برده و به آن ها در درمان این مشکل کمک کند.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: درمان ناشنوایی بهبود کم شنوایی سلول های مویی فعال کردن سلول ها ژن رشد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۰۵۸۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه حالتی دایناسورها بار دیگر به چرخه حیات برمیگردند؟
به گزارش همشهری آنلاین، برخی از جانوران هم بر اثر بلایای طبیعی عظیم از بین رفته و منقرض شدهاند؛ نمونه واضح آن هم دایناسورها هستند؛ موجودات ماقبل تاریخی که گفته میشود، بهدلیل برخورد یک شهابسنگ بزرگ به زمین منقرض شدهاند. ولی حالا رئیس پژوهشگاه رویان بهصورت تلویحی به این نکته مهم اشاره کرده که علم چنان پیشرفتی داشته است که میتوان نسل دایناسورها را احیا کرد.
احیای جانوران منقرضشده
دکتر عبدالحسین شاهوردی در یک برنامه تلویزیونی گفت: «علم نشان داده که میتواند چنین دستکاریهایی را انجام دهد و حیوانی را که سالها پیش منقرضشده، با بهدست آوردن بخشی از آن و دسترسی به سلولهایش، دوباره احیا و تکثیر کند.»
فرایند احیا
احیای یک جانور از طریق سلول یک فرایند پیچیده و شگفتانگیز است که توسط مکانیسمهای مختلف درون سلولی انجام میشود.
سلولها واحدهای اصلی ساختاری و عملکردی هر جانور هستند. زمانی که یک جانور مرده است، سلولهای آن دچار تغییرات فیزیولوژیکی میشوند. با احیای یک جانور، فرایندهای سلولی مختلف فعال میشوند. این شامل مواردی مانند تولید انرژی (ATP) توسط میتوکندری، ساخت پروتئینهای جدید توسط ریبوزوم و تکثیر سلولی برای جبران سلولهای مرده میشود.
یکی از مراحل اصلی در احیای یک جانور، تکثیر سلولی است. در این فرایند، سلولهای مرده جایگزین میشوند تا بازسازی بافتها و اعضا امکانپذیر شود. این فرایند میتواند توسط سلولهای استخوانی، ماهیچهای، یا سایر انواع سلولهایی که قادر به تکثیر هستند، انجام شود.
هنگامی که یک جانور مرده، احیا میشود، سیستمهای عملکردی اعضا وانضمامات نیز نیاز به بازیابی دارند. بهعنوان مثال، اگر قلب یک جانور مرده شود، انجام تکنیکهای احیای قلبی، اعمال داروهای مؤثر، یا حتی جراحی ممکن است لازم باشد تا قلب دوباره به درستی کار کند.
با احیای یک جانور، نیازهای تنفسی و عملکرد مغز نیز باید پشتیبانی شود. این شامل اطمینان از تامین اکسیژن بافتها و سلولها و همچنین بهبود عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی است.
بیشتر بخوانید:
این دایناسورهای خونخوار از میمون ها باهوش تر بودهاند؟
ردپای دایناسورها در ایران
دکتر مجید میرزایی، دانشیار فسیلشناسی از دانشگاه زنجان به همشهری گفت: «موضوع آثار و بقایای بهجا مانده از جانوران ماقبل تاریخ، بهخصوص دایناسورها را در ایران باید به دو بخش ردپا و آثار استخوانی تقسیم کرد. بخش نخست که به مشاهده آثار ردپای دایناسورها در ایران مربوط میشود، بیشتر و متنوعتر است. در بخش دوم هم تنها اثر استخوانی کشفشده در منطقه شمال کرمان به یک نمونه از دندان دایناسور منحصر و محدود میشود. این تنها اثری است که میتوان با اطمینان به آثار اسکلتی دایناسورها در ایران نسبت داد و قطعا احتمال پیداکردن آثار بیشتر هم وجود دارد.»